ทุกข์...ของมนุษย์มีอะไรบ้าง ?

การเกิดมาเป็นมนุษย์เป็นของยากเมื่อเกิดมาแล้ว ความทุกข์ประจำตัวของมนุษย์ก็ติดมาบนโลกใบนี้นั้นเป็นเรื่องปกติ แต่เมื่อเราได้เกิดมาเจอคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพียงละความยึดมั่นถือมั่นความทุกข์นั้นจึงเบาบางลง 

ก่อนอื่นเรามาทำความรู้จักในความทุกข์ที่บังเกิดขึ้นมาพร้อมกับเราบนโลกใบนี้กันเลยมีอะไรบ้างมาศึกษากันเลย 

 ทุกข์ที่กว่าจะได้เกิดเป็นมนุษย์

ทุกข์ที่ต้องเกิดมา

ทันทีที่เราอยู่ในครรภ์ ผู้เป็นแม่ก็ต้องลำบากในการดำรงชีวิตเพิ่มขึ้น เมื่อถึงคราวต้องครรภ์แม่ก็ต้องเจ็บปวดทรมานปางตาย ส่วนตัวเรานั้น กว่าจะออกมาได้ก็ถูกบีบ ถูกรัด ถูกดึงให้เจ็บปวดแทบขาดใจจนกว่าจะผ่านช่องคลอดของมารดาออกมาได้ 

เมื่อเกิดมาก็ต้องเจอร้อน เจอหนาว เจอความทุกข์ เจอความพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก เจอสิ่งที่ชอบ เจอสิ่งที่ไม่ชอบ เกิดมาก็ต้องดื่ม ต้องกิน ต้องขับถ่าย ไม่งั้นชีวิตเราอยู่ไม่นาน นี่ก็ถือว่าเป็นความทุกข์อย่างหนึ่ง

 ทุกข์ที่ต้องแก่

 ทุกข์ที่ต้องแก่

เมื่อเกิดมาแล้ว คนเราก็ยังต้องประสบกับทุกข์ประจำกาย คือ ต้องชรา ต้องเจ็บไข้ได้ป่วยและผจญกับความตาย นอกจากนี้เรายังต้องเจอกับความโศกเศร้า เสียใจ ความรำพัน ความไม่สบายกาย ที่เวียนเข้ามาในไม่เคยว่างเว้น แถมร่างกายของเรา ยังลดน้อยถอยลงตลอดเวลา ไม่มีผู้ใดสามารถหลีกเลี่ยงได้เลย

 ทุกข์ที่ต้องตาย

 ทุกข์ที่ต้องตาย

ไม่มีใครปรารถนาที่จะตายกัน ทุกคนล้วนปรารถนาจะมีอายุยืน เป็นอมตนิรันดร แต่เมื่อถึงคราวแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถเลี่ยงหลีกไปได้ ความตายเป็นของสากลและเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอ ต่างแค่ช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง

เราได้รู้ถึงเหตุแห่งความทุกข์ประจำที่มาพร้อมกับการที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์  ดังพุทธพจน์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า

สงฺขารา  ปรมา  ทุกฺขา.

สังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่ง.

ที่มา : ขุททกนิกาย ธรรมบท (ขุ. ธ. 25/42)

ที่ว่าสังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่งนั้นว่าด้วยสภาพอันเป็นปัจจัยปรุงแต่ง สังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่ง ได้แก่ สังขารคือรูปกายที่เกิดขึ้นแล้วทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ ต้องเปลี่ยนแปลงไปตามวัยและเวลา ท้ายสุดก็สลายไป เมื่อพิจารณาด้วยปัญญาอันชอบ ย่อมเห็นว่าเป็นทุกข์ เมื่อมีสังขารก็ต้องมีทุกข์ทั้งทุกข์ประจำและทุกข์จร เพราะฉะนั้นจงดับสังขารเสีย โดยใช้ปัญญาเป็นเครื่องพิจารณาให้เห็นให้รู้แจ้งว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา จนเบือหน่ายคลายอุปาทานเสียได้ ก็จะไม่เป็นทุกข์ มองเห็นเป็นเรื่องธรรมดาสามัญไม่ยึดมั่นถือมั่น

เมื่อเราคลายอุปทานไม่ยึดมั่นถือมั่นได้แล้วความทุกข์ก็

สามารถคลายลงได้ เราก็ควรที่จะกำจัดทุกข์ให้หมดสิ้นไป แต่กว่าที่เราจะกำจัดทุกข์ให้หมดสิ้นไปได้มันก็ไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากจนทำไม่ได้ อยู่ที่เราตั้งใจวันนึงเราต้องกำจัดทุกข์ให้หมดไปจากใจของเราได้แน่นอน แต่สิ่งสำคัญที่เกื้อหนุนให้เรากำจัดทุกข์เราหมดสิ้นไปอย่างสบายๆได้นั้น เราต้องมีเสบียงเป็นเครื่องหนุน ทำให้เราสะดวกที่จะกำจัดความทุกข์ให้หมดไปได้ในที่สุด

  พิธีตักบาตรวันวิสาขบูชา

สิ่งนั้นก็คือเราควรสั่งสมเสบียงบุญ เพื่อเป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้เรากำจัดทุกข์ออกไปจากใจ ด้วยการหมั่นบำเพ็ญบุญทำทานละความตระหนี่ รักษาศีลเพื่อยังตนให้บริสุทธิ์และบำเพ็ญภาวนาเพื่อยังจิตให้ผ่องใสเป็นนิตย์ เมื่อเราบำเพ็ญบุญให้เป็นนิตย์เราจะเป็นผู้อุดมด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติและคุณสมบัติ จิตจะร่าเริงแจ่มใสมีท่าหยั่งลงมหาสมุทรคือพระนิพพานนั่นเอง

พิธีอุปสมบทตลอดชีวิตวันวิสาขบูชา'62

ชีวิตเป็นของน้อยจงดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาทเถิด แล้วเราจะกำจัดทุกข์ให้หมดไปในที่สุด ขอกราบอนุโมทนาบุญ สาธุค่ะ

ท้ายสุดนี้วันเสาร์ที่ 18 พฤษภาคม พุทธศักราช 2562 เป็นวันวิสาขบูชา วันพระขึ้น 15 ค่ำเดือน 6 เป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาเป็นวันประสูติตรัสรู้และปรินิพพานขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราชาวพุทธควรพาครอบครัวบุคคลอันเป็นที่รักเข้าวัดบำเพ็ญบุญ ทำทาน รักษาศีลเจริญสมาธิภาวนา

 พิธีสวดธัมมจักกฯวันวิสาขบูชา'62

เรียนเชิญร่วมพิธีตักบาตรหน้าบ้านแก้วเรือนทองคุณยาย สภาฯ วัดพระธรรมกาย 

ร่วมพิธีอุปสมบทตลอดชีวิตสามเณรเปรียญธรรม14 รูป ณ โบสถ์พระไตรปิฎก วัดพระธรรมกาย

บทสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร

และร่วมพิธีฉลองชัยชิตังเมสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตรให้ได้ 1,280 ล้านจบ เพื่อน้อมถวายเป็นพุทธบูชา บุญรีบทำอย่าปล่อยเวลาให้เนิ่นช้าเดี๋ยวจะสายเกินกาลเพราะ วันพรุ่งนี้กับชาติหน้าไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะมาก่อนกัน ขอกราบอนุโมทนาบุญมา ณ โอกาสนี้ สาธุค่ะ

บุญ...คือเพื่อนแท้ในปรโลก

การสั่งสมบุญนำสุขมาให้

บุญ...ใครทำใครได้สำคัญไม่มีใครทำแทนกันได้  
ถ้าอยากได้ต้องทำเอง

ขอขอบคุณที่มาของบทความ 

www.jaipun.com

ภาพประกอบบทความ

นักเขียนอิสระ : ทำให้ดีที่สุด